امروزه اهمیت تحقیقات به خاطر نوآوری و اهمیت نوآوری نیز به دلیل سود اقتصادی آن است. تجاری سازی بخش مهمی از فرآیند نوآوری است. هیچ فناوری و محصولی بدون آن با موفقیت وارد بازار نمیشود. تجربه چند ساله انجام فعالیتهای تحقیقاتی نشان میدهد که انجام تحقیقات محض، به تنهایی مفید نبوده و انگیزهای را برای انجام تحقیقات کاربردی و توسعهای ایجاد نمیکند. همچنین عدم استفاده از نتایج تحقیقات در صنعت موجب به هدر رفتن انرژی و سرمایه ملی که به این منظور صرف شده، میگردد.
شرکت های دانش بنیان کشورهایی مانند چین، ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، مالزی و تایلند دارای رشدی سریع هستند. حرکت مالزیایی ها با شتاب و برنامه ریزی خوبی همراه است و از همه مهمتر از تجربیات کارشناسان بین المللی به منظور طراحی پارک ها و راهرو قدرتمند چندرسانه ای استفاده می کنند.
در این پارک تجاری سازی علوم با استفاده از ایده های نوآوران در بخش های مختلف و با مشارکت بخش صنعت به محصول نهایی و قابل عرضه به بازار تبدیل می شود. دکتر فرزاد حجازی استاد دانشگاه پوترامالزی از کسانی است که با تجربه بالا در کنار گروه مالزیایی موفق شدند گام های موثری در ایجاد ارتباط بین دانشگاه و صنعت برقرار کنند.
پارک های علم و فناوری ایران نیز همزمان با مالزی فعالیتشان را آغاز کردند، اما با توجه به محدودیت ها در گذشته، شتاب توسعه در ایران کمتر بود و تجاری سازی علوم به اهداف تعیین شده نرسیده است، چون از تجربیات کارشناسان بین المللی به طور مستقیم استفاده نشده. مالزی با توجه به برخی شرایط از جمله اسلامی بودن کشور می تواند روابط منسجمی با ایران داشته باشد. نکته مشابه دیگر این است که مالزی نیز در جهت توسعه زمان زیادی نیست که در این مسیر قدم برداشته است.
